حيرت از اين دنيا بي انصاف و خودرويش

دگراين ادمكهاي كوكي كه نتوانند شعر گويند

خدايا چطور درزير باران شاعرانه خود را كوك كنيم

انگاه كه شكافها به ديوار قلب ادميان هجوم اوردند

انچنان گرماي وصال شدت داشت كه اتش برپا خواست

من ندانم ارتباط عاشق و معشوق را براي عشق

دگر ميگويم دشمن و دشمن،انگاه رابطه عشق

همه چيز رنگ نويني گرفته از براي گذر زمان

دوستيها سوقي وراي سختيها ندارد، نالان مباش

دشمنيها دگر معنايي ندارد،ادمي را راضي نميكند

شهرفرنگ تصاوير سياره اي ديگر نشان دهد

از خود بودن دور شديم،ديگري ارزش قائليم

انگاه كه رخوت و مني باشد دگرگوني ابديست

بيائيم تصوير خوبي كشيم براي ايندگان

شايد گمان برند خود بدي بوجود اوردند نه نياكانشان

اندكي بيانديشيم براي گراني ثانيه هايمان

ارزان فروشين شمايي كه هيچگاه به ارزشش توجه نكرديد

عشق را سربرگي برروي خاطرات توان نوشت و بس

ميشود بدون عاشقي عشق بورزيم و حس نباشد در كالبدمان

اي دريغ از عمر تباهيده، كاش چندصباحي عاشق مي بوديم

هيچگاه لذتي را درست نبرديم و رنج ميبرديم

كس نبود راه لذت بردن نشان دهد،اي دل بسوزي

درميعادگاه بودن تجربه را بايد تجربه ميكرديم

چند صباحي از باقي عمر را نيز به تماشا پردازيم

دنيا محل گذر است،گذرگاه اول و اخر است

احتياط اشتباه است،شتابان عبور كن از راه صعب العبور

كوچكترين توقف خالي شدن زير پاهايمان را تداعي ميكند

غمي در دل دارم بي انكه بدانم از براي چيست

دگر هرروز دلگيرم از تمام لحظات شادي و غمم

من كه ديگراين دنيايم بيارزش است به اميد ان دنيايم

زندگي را قدر بدانيد همانگونه كه به لذتها بها ميدهد

وگرنه خود را ملعبه دست زمونه كردن اشتباه است

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: