امیل در نگاه اول یک داستان اتو بیو گرافی است ، یعنی قسمتهایی از آن بر محور گفتار و 
تفکرات خود نویسنده دور می زند . روسو این کتاب را یک رساله تعلیم و تربیت نمی داند بلکه آنرا یک نوشته فلسفی می شمارد. فیلسوف روشنگر فرانسوی در این کتاب نخواسته لحن طنز آلود به خود بگیرد و نخواسته مانند دیگر آثارش متفکران بویژه فلاسفه را نکوهش کند. در این کتاب او از نحوه آموزش شاگرد ایدآلی خود امیل سخن می راند و معتقد است امیل ها می توانند این دنیای فاسد و گمراه را از شر آزار معلمان بیسواد و بی ایمان رهائی بخشند و بدیهی است که همین کتاب سبب گردید که اندیشمندان به او لقب پدر تعلیم و تربیت جدید بدهند.
بحث اصلی داستان امیل بر سر یک نکته صریح و روشن است که روسو عنوان کرده و آن اینکه : انسان فطرتاً خوب و مبری از بدی است. این اجتماع است که او را فاسد می سازد ولی همین انسان از طریق همین اجتماع می تواند خوب شود.
او می گوید : همه این کتابها را که به او تحمیل می کنید بدور ریزید و در عوض بگذارید او از طریق تجربه دانش فرا گیرد.
می گوید : طفل را به تنها چیزی که باید عادت بدهید این است که به چیزی عادت نکند.
عقیده روسو این است که هر فرد بادلبستگی های گوناگون و توانائی های گوناگون بدنیا آمده و تنها از طریق ابراز عقاید واحساسات جریحه دارنشده خویش و همچنین بکار بردن انواع تجربه ها می تواند این استعداد فطری را پرورش دهد.
(برگرفته از سیری در بزرگترین کتاب های جهان ، حسن شهباز ، جلددوم )
این کتاب توسط استاد غلامحسین زیرک زاده توسط انتشارات ناهید به فارسی برگردانده شده است.
برای download کردن نسخه انگلیسی کتاب در فرمت PDF بر روی لینک ذیل کلیک فرمائید:
کتاب امیل- زبان انگلیسی - فرمت PDF
نظرات شما عزیزان:
