روایت نی استاد کسایی از ردیف موسیقی ایران
«از زمانی که برای نخستین بار در رادیو نوازندگی کردم (1322)، درست شصت و هفت سال می‌گذرد؛ از زمانی که برای نخستین بار ساز نی را به ارکستر بردم (1327)، شصت و دو سال، از زمانی که برای نخستین بار در برنامه گل‌ها به دعوت داود پیرنیا شرکت کردم (1335)، پنجاه و چهار سال؛ از زمانی که در آخرین برنامه رادیویی شرکت کردم (1358)، سی و یک سال؛ و از زمانی که دوباره به ضبط نوازندگی مشغول شدم (1378)، یازده سال می‌گذرد. باری، نزدیک به چهل سال است که روی صندلی خانه‌ام، در گوشه‌ای آرام، اما بی‌قرار نشسته‌ام.»
به گزارش خبر آنلاین، این جملات را استاد حسن کسایی نوازنده نی نوشته است ،آن هم به بهانه انتشار 4 لوح فشرده که در برگیرنده ردیف موسیقی ایران به روایت اوست.
این مجموعه در شرایطی منتشر می شود که طی سالهای اخیر حضور ساز نی در موسیقی ایرانی کمرنگ شده و برخی از گروهها خواسته یا ناخواسته تمایلی به استفاده از این ساز ندارند.
موقعیت فعلی ساز نی در موسیقی ایران به نوعی یاد آور موقعیت ساز کمانچه در سالهای پیش از انقلاب است.آن موقع حضور پر رنگ ساز ویلن در ارکسترهای ایرانی باعث به حاشیه رفتن ساز کمانچه در موسیقی ایران شده بود.
چند دهه بعد البته کیهان کلهر با نوآوریهایش در این عرصه، توانست ساز کمانچه را از انزوا خارج و به یکی از سازهای محبوب جوانها تبدیل کند.
4 لوح فشردهای که حالا با جمایت معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و از سوی نشر باربد منتشر شده، به گفته سیدعباس سجادی، مدیر امور موسیقی این معاونت کار ارزشمندی است که استاد کسایی در آستانه هشتاد سالگی و کمال هنری آن را روایت کرده است.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگی هنری شهر داری تهران، کتابچه همراه این آلبوم نیز با عنوان «از نی حکایتی» به کوشش فرزند استاد، «سیدمحمدجواد کسایی» و زیر نظر ایشان گردآوری شده است که شامل «نقش ردیف در موسیقی ایران»، «نگاهی به تاریخچه نی‌نوازی از آغاز تا به امروز»، «کشت گیاه نی و چگونگی ساخت انواع و اقسام آن» و ... است که به سه زبان فارسی، انگلیسی و فرانسوی تحریر شده است.
به گفته سجادی ، این اثر منحصر به فرد به بهانه سال جهانی مولانا، که بر دیباچه مثنوی‌اش «نی‌نامه» می‌درخشد، از سوی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به این استاد یگانه سفارش داده و در طول این سال‌ها آماده شده است. از مختصات این ردیف می‌توان به پویایی آن، اصالت و استادی راوی، خاصیت ویژه اجرایی و آموزشی‌اش اشاره کرد.
استاد کسایی هم در یاد داشتی که به مناسبت انتشار این مجموعه نوشته به اشره به این موضوع که لحظه‌ای از اندیشیدن بر روی موسیقی، و ساختن و نواختن غافل نمانده‌ام.آورده:«این آلبوم [ردیف نی]، نتیجه هفتاد سال بررسی و ممارست در موسیقی است. این نکته را هم اضافه کنم که «موسیقی دستگاهی» برای تمام سازها به شرط آنکه بر مبنای «موسیقی آوازی» استوار باشد، کم و بیش یکسان است. در ضمن باید عرض کنم که ردیف مکتب اصفهان و شیراز و تبریز و ...، عناوین ساختگی است و حقیقت نمی‌تواند داشته باشد. چرا که در اصل یک ردیف بیشتر نداریم، آن‌هم «ردیف موسیقی ایران» است. این حرف من و حرف شما نیست، کهن است و من امیدوارم که در آینده نیز هنرمندان خوبی در مملکت ما پا به عرصه وجود بگذارند، و نگذارند این موسیقی از بین برود.»
نظرات شما عزیزان:
