هیچ کسی جز خدا نمی داند در ذهن انسان ها چه می گذرد! به چه می اندیشیم! آیا آینده ای را می بینیم یا فقط به حال فکر می کنیم؟! آیا به خلقت انسان ها فکر کرده اید؟ چرا برخی خوب و برخی بد خلق شده اند؟! انگیزه تدبیر این دو قشر چیست؟ چرا انسانی که بد است نمی تواند به کارهای خوب فکر کند و انسانی که خوب است به کارهای بد؟! چرا برخی از انسان ها از اینکه دیگران را بیازارند لذت می برند و این موجب خرسندی روحشان است و برخی از انسان ها وقتی دست کسی را می گیرند احساس لذت می کنند و از این بابت رضایت خاطر دارند!
آیا همه اینها به ذات آدمی برمیگردد؟ آیا همه اینها به خلقت برمی گردد؟ دقت کردید که خیلی به سختی می توان انسان های بد ذات را به راه راست هدایت کرد چون فکر و ذهنشان در راهی خارج از راه حقیقت و درستی است و نمی توان آن را تغییر داد.چگونه می توان در کنار این قشر افراد زندگی کرد؟! این هم شاید بخشی از زندگیست وشاید امتحان الهی و سنجش صبر و تحمل آدمی...........
ذات بد نیکو نگردد آنکه بنیادش بد است
نظرات شما عزیزان:
