سلام
دویست و شصت ویکم
از روزی که آموختم خداوند، براساس ظن وگمان بنده اش با او رفتار می کند
سعی می کنم گمان نیکویم رادر آنچه از " او " می رسد از دست ندهم...
اما خودمانیم! حسن ظن زیادی هم یا از ساده لوحی است یا کج فهمی !
روزهای زیادی از پائیز وزمستان می گذرد ودرست در لحظه بحران
به اندازه ی رفع آلودگی هوا،قطرات بی رمق بارانی کوتاه وگذرا
گونه هایت را نوازش می دهد
درحالی که وعظ ونصیحت بزرگان وعالمان دینمان را
در امر به معروف ونهی از منکر
یا به سخره می گیریم ویابرچسب سیاسی می زنیم
ویا خودمان از حرفه ای ترین گناه کارانیم ،
درچنین زمانی است که جواب این پیامک :
( در وپنجره و رو باز کن! عجب هوایی ! عجب بارونی! )
را چنین می دهم:
" این بارانهای بی رمق یعنی:
شک نکنید که اگر می خواستم سیرابتان می کردم!
نمی گویم این باران ِ رحمت نیست !
هست! اما حداقل رحمت!
تلنگر!
بیدار باش!
.
.
اعراف آيه 96:
« وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَاتَّقَوْا
لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ
وَلکِنْ کَذَّبُوا
فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ»
و اگر مردم شهرها و آبادىها ايمان آورده و تقوا پيشه كرده بودند،
قطعاً (درهاى) بركات آسمان وزمين را برآنان مىگشوديم،
ولى آنان (آيات ما را) تكذيب كردند،
پس ما هم به خاطر عملكردشان آنان را (با قهر خود) گرفتيم.
...
..
.
نظرات شما عزیزان:
