تو را با لهجه ي گلهاي نيلوفر صدا كردم
تمام شب براي با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهايت دعا كردم...
پس از يك جستجوي نقره اي در كوچه هاي آبي احساس
تو را از بين گلهايي كه در تنهايي هم روييد،با حسرت جدا كردم
وتو در پاسخ آبي ترين موج دلم گفتي:
دلم حيران وسرگردان چشماني مست ورؤيايي و
من تنها براي ديدن زيبايي آن چشم،
تو را در دشتي از تنهايي وحسرت رها كردم،همين بود آخرين حرفت!!
ومن بعد از عبور تلخ وغمگينت
حريم چشم هايم را بسوي اشكي از جنس غروب وساكت ونارنجي خورشد وا كردم
نمي دانم چرا رفتي؟نمي دانم چرا؟شايد خطا كردم.....!
تو بي آنكه فكر غربت چشمان من باشي
نمي دان كجا؟تا كي؟براي چه؟
ولي رفتي......
و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمي خاكستري گم شدو
گنجشكي كه هر روز با مهرباني از كنار پنجره دانه بر مي داشت،
تمام بالهايش غرق در اندوه و حسرت شدو
بعد از رفتن تو،آسمان چشم هايش غرق در انده غربت شدو
بعد از رفتنت يك قاب دريايي ترك برداشتو
بعد از رفتنت،انگار كسي حس كرد،من بي توتمام هستي ام از دست خواهد رفت
كسي حس كرد،من بي تو هزاران بار خواهم مردو
بعد از رفتنت درياچه بغضي كرد
كسي فهميد تو نام مرا از ياد خواهي برد!
ومن با آنكه مي دانم،توهرگز ياد من را باعبور خود نخواهي برد!
هنوز آشفته ي چشمان زيبايي تؤام...
برگرد....
ببين كه سرنوشت انتظار من چه خواهد شد...؟!
وبعد از اين همه طوفان و وهم وپرسش وترديد
كسي از پشت قاب پنجره آرام و زيبا گفت:
تو هم در پاسخ اين بي وفايي ها بگو:
در راه عشق و انتخاب آن خطا كردم....
ومن در حالتي ما بين اشك و حسرت و ترديد
كنار انتظاري كه بدون پاسخ و سرد است
و من در اوج پاييزي ترين موج تمناي ويراني يك دل
ميان غصه اي از جنس بغض كوچك يك ابر
نمي دانم چرا؟شايد به رسم و عادت پروانگي ام
*براي شادي و خوشبختي باغ قشنگ آرزوهايت دعا كردم.....*
نظرات شما عزیزان:
